Outros signos ortográficos

De Manual de Estilo DOG

(Diferenzas entre revisións)
(Diérese (¨))
(Diérese (¨))
Liña 10: Liña 10:
Úsase coa letra <font color="#0066cc">''u''</font> para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas <font color="#0066cc">''güe''</font> e <font color="#0066cc">''güi''</font>: <font color="#0066cc">''ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo''</font>.
Úsase coa letra <font color="#0066cc">''u''</font> para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas <font color="#0066cc">''güe''</font> e <font color="#0066cc">''güi''</font>: <font color="#0066cc">''ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo''</font>.
 +
 +
<div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude>
=== Coa letra ''i'' ===
=== Coa letra ''i'' ===
Liña 41: Liña 43:
<div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude>
<div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude>
 +
 +
Nos dous tempos verbais hai unha secuencia de tres vogais, das cales a vogal <font color="#0066cc">''a''</font> final ten a intensidade tónica. A diferenza radica na separación silábica: no pretérito imperfecto de indicativo cada vogal forma unha sílaba mentres que no presente de subxuntivo a vogal <font color="#0066cc">''a''</font> forma sílaba coa vogal <font color="#0066cc">''i''</font> anterior. Temos que utilizar a diérese &#8722;­non podemos usar o acento gráfico­&#8722; para sinalar o hiato porque o <font color="#0066cc">''-i-''</font> é, en ambos os casos, átono.
 +
 +
A diérese tamén se emprega, por extensión, nos verbos rematados en <font color="#0066cc">''-uír''</font>, aínda que neste caso non se escriban igual as formas de pretérito imperfecto de indicativo e as de presente de subxuntivo:

Revisión como estaba o 13 de decembro de 2012 ás 10:36

Páxinas principais


Índice

Diérese (¨)

A diérese represéntase con dous puntos horizontais que se colocan, en galego, sobre as vogais u e i.

Coa letra u

Úsase coa letra u para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas güe e güi: ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo.

↑ Voltar ↑

Coa letra i

Úsase coa letra i na primeira e segunda persoas de plural do pretérito imperfecto de indicativo dos verbos regulares rematados en -aer, -oer, -aír e -oír. Estas formas opóñense ás de presente de subxuntivo:


Verbo en infinitivo Pretérito imperfecto indicativo Presente de subxuntivo
caer caïamos (ca-ï-a-mos) caiamos (ca-ia-mos)
doer doïades (do-ï-a-mos) doiades (do-ia-mos)
saír saïamos (sa-ï-a-mos) saiamos (sa-ia-mos)
oír oïades (o-ï-a-mos) oiades (o-ia-mos)
↑ Voltar ↑

Nos dous tempos verbais hai unha secuencia de tres vogais, das cales a vogal a final ten a intensidade tónica. A diferenza radica na separación silábica: no pretérito imperfecto de indicativo cada vogal forma unha sílaba mentres que no presente de subxuntivo a vogal a forma sílaba coa vogal i anterior. Temos que utilizar a diérese −­non podemos usar o acento gráfico­− para sinalar o hiato porque o -i- é, en ambos os casos, átono.

A diérese tamén se emprega, por extensión, nos verbos rematados en -uír, aínda que neste caso non se escriban igual as formas de pretérito imperfecto de indicativo e as de presente de subxuntivo:

Ferramentas persoais
Xunta de Galicia