Outros signos ortográficos
De Manual de Estilo DOG
(→Diérese (¨)) |
(→Diérese (¨)) |
||
Liña 10: | Liña 10: | ||
Úsase coa letra <font color="#0066cc">''u''</font> para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas <font color="#0066cc">''güe''</font> e <font color="#0066cc">''güi''</font>: <font color="#0066cc">''ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo''</font>. | Úsase coa letra <font color="#0066cc">''u''</font> para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas <font color="#0066cc">''güe''</font> e <font color="#0066cc">''güi''</font>: <font color="#0066cc">''ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo''</font>. | ||
+ | |||
+ | <div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude> | ||
=== Coa letra ''i'' === | === Coa letra ''i'' === | ||
Liña 41: | Liña 43: | ||
<div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude> | <div style="text-align: right; font-size: 90%;">[[#bodyContent|<span style="color: #002bb8;">↑ Voltar ↑</span>]]</div><noinclude> | ||
+ | |||
+ | Nos dous tempos verbais hai unha secuencia de tres vogais, das cales a vogal <font color="#0066cc">''a''</font> final ten a intensidade tónica. A diferenza radica na separación silábica: no pretérito imperfecto de indicativo cada vogal forma unha sílaba mentres que no presente de subxuntivo a vogal <font color="#0066cc">''a''</font> forma sílaba coa vogal <font color="#0066cc">''i''</font> anterior. Temos que utilizar a diérese −non podemos usar o acento gráfico− para sinalar o hiato porque o <font color="#0066cc">''-i-''</font> é, en ambos os casos, átono. | ||
+ | |||
+ | A diérese tamén se emprega, por extensión, nos verbos rematados en <font color="#0066cc">''-uír''</font>, aínda que neste caso non se escriban igual as formas de pretérito imperfecto de indicativo e as de presente de subxuntivo: |
Revisión como estaba o 13 de decembro de 2012 ás 10:36
Páxinas principais |
Índice |
Diérese (¨)
A diérese represéntase con dous puntos horizontais que se colocan, en galego, sobre as vogais u e i.
Coa letra u
Úsase coa letra u para indicar que esta vogal se pronuncia nas sílabas güe e güi: ambigüidade, antigüidade, argüír, bilingüe, bilingüismo, contigüidade, lingüística, piragüismo.
Coa letra i
Úsase coa letra i na primeira e segunda persoas de plural do pretérito imperfecto de indicativo dos verbos regulares rematados en -aer, -oer, -aír e -oír. Estas formas opóñense ás de presente de subxuntivo:
Verbo en infinitivo | Pretérito imperfecto indicativo | Presente de subxuntivo |
---|---|---|
caer | caïamos (ca-ï-a-mos) | caiamos (ca-ia-mos) |
doer | doïades (do-ï-a-mos) | doiades (do-ia-mos) |
saír | saïamos (sa-ï-a-mos) | saiamos (sa-ia-mos) |
oír | oïades (o-ï-a-mos) | oiades (o-ia-mos) |
Nos dous tempos verbais hai unha secuencia de tres vogais, das cales a vogal a final ten a intensidade tónica. A diferenza radica na separación silábica: no pretérito imperfecto de indicativo cada vogal forma unha sílaba mentres que no presente de subxuntivo a vogal a forma sílaba coa vogal i anterior. Temos que utilizar a diérese −non podemos usar o acento gráfico− para sinalar o hiato porque o -i- é, en ambos os casos, átono.
A diérese tamén se emprega, por extensión, nos verbos rematados en -uír, aínda que neste caso non se escriban igual as formas de pretérito imperfecto de indicativo e as de presente de subxuntivo: